Het verhaal van de garagerockgroep "the Specs" begint eind de jaren '80. Een aarzelende periode tussen Discofever en New Beat. In een vlaag van creatieve lust koopt Jeroen Thibaut een folkgitaar. Enige weken later volgt zijn broer Steven dat voorbeeld.
Nog voor 1 van beiden een barré-akkoord beheerst, besluiten ze een rock/pop groep op te richten. Als bij goddelijk toeval ontmoeten ze op skivakantie Jürgen Lambrecht, een muzikale duizendpoot die wél muziek heeft gestudeerd en beheerst. Terug op school overhalen ze hem om een basgitaar te kopen. Enkele weken later brengt Jürgen zijn keyboard en basgitaar mee en de repetities zijn begonnen. Niet veel later vervoegt schoolvriend en psychobilly-fan Han Verlinde het trio als drummer. Het eerste nummer wordt "Josephine", omdat er al een hoop nummers met die naam zijn en ze vinden dat er best nog eentje bijkan. Daarna volgen o.a. nog "Keepin my mind on line", "Your Shadow", "Ghost" Nog voor ze een naam hebben voor de groep, ligt het eerste optreden al vast. Ze mogen de rock-TD openen van een plaatselijke jeugdbeweging (een leidster daarvan is in die tijden vriendin van S.T. en van het één kwam het ander). Omdat geen van de bandleden het publiek onder ogen durft te komen zonder beschermende zonnebril, besluiten ze zich "The Specs" te noemen (van het Engelse spectacles; bril). Het optreden wordt een roemrijk incident in ware punkstijl. Door ontstemde gitaren in de koude bieropslagplaats annex repetitieruimte knappen 2 hoge mi-snaren; Michaël Janart (die intussen de band vervoegd had als zanger/gitarist) wordt onderweg naar de zaal opgeschept door de zijspiegel van een vrachtwagen (zijn fiets verdwijnt onder de pletwals van de banden) en komt 2 uur te laat ter plaatse; Han slaat 1 van zijn 2 drumstokken kapot, 1 van de versterkers heeft last van magnetische storingen en geen enkele van de bandleden kent de nummers van de set. Op het podium verbetert er niet veel. De lichtbrug is extreem laag opgehangen met als gevolg dat door de grote hitte van de lampen de onderkoelde gitaren in geen tijd hopeloos vals staan. (Bovenop het feit dat er dus al geen mi-snaren voorradig waren, wat wordt opgelost door een si-snaar hoger te stemmen, met een breuk midden in het optreden als gevolg).Ook het aanwezige publiek lijkt nog niet helemaal klaar voor deze revelatie: na 5 nummers onversneden rock-'n-roll wordt de groep van de PA gewipt. Maar eind goed al goed: de Specs laten het niet aan hun hart komen. Ze gaan samen een warme chocolademelk en een pint drinken en besluiten op de ingeslagen weg door te gaan. (Noot: als getuige van de indruk die de groep nalaat: meer dan 8 jaar na het bewuste optreden worden de muzikanten nog steeds op straat herkend en aangesproken door toehoorders van toen).

Er komen regelmatig repetities en de groep blijft op hoog tempo nieuwe nummers schrijven. Er vormt zich een trouwe schare fans.
Steven verlaat de band. Hij beslist dat muziek spelen toch niet zijn ding is en verkoopt zijn gitaar aan Jürgen. De repetities verleggen zich van de garage in de PaterDavidstraat naar Hans tuinhuis. Die zomer is er "Music Live", een wedstrijd voor beginnende groepen. Dankzij hun sterke demo raken de Specs meteen in de provinciale selectie. Na een spannende finale worden ze meteen tweede. De sky is nu de limit.

En dan komt die hemel naar beneden: Han verlaat de school en verhuist meteen naar Oostende om daar te gaan werken. De Specs blijven verweesd achter zonder hun vrolijke drummer. Vervanging wordt niet zo snel gevonden. Wegens te jong voor een rijbewijs kunnen ze ook niet zo goed op verplaatsing spelen.

Omstandigheden komen ongelukkig samen en de groep sterft een stille dood. Hoewel de Specs dus nooit een onsterfelijke sterrenstatus bereikten, wou ik toch met deze site hulde brengen aan een collectief van gedreven geesten en muziekmakende makkers. Na al die jaren droom ik nog steeds van de heerlijke repetities waar de energie in haast zichtbare vonken rondsprong, de humor en de vriendschap. De Specs blijven altijd in mijn hart gebeiteld.

En wat gebeurde er dan later met de Specs?
Han bleef voorzitter van de fanclub van de "Sufgerukte Wallies", speelde in Oostende in diverse groepjes en opende later een café in Moorsele.
Steven overleed op 19-jarige leeftijd aan een onbekende oorzaak. Jeroen vond hem 's morgens in zijn bed.
Jürgen ging als burgerlijk ingenieur werken bij het IMEC in Leuven. Hij speelde nog lang bij "De Vlaamse Primitieven" en leerde naast klarinet ook nog contrabas en hobo spelen.
Michaël studeerde communicatie, werkte bij culturele centra en een tijdschrift, en werkt nu als journalist voor de radio. Hij speelde nog samen met Jeroen in "The Giant Dwarfs" en "Magik Magda".
Jeroen studeerde filosofie en werk projectmanager. Hij maakte muziek met Giant Dwarfs, D'N'F, Magik Magda, en studeert nu notenleer en piano.

^ back to the top ^