De strijd is gestreden en de eerste Extreme Croquet Deathmatch is voorbij. Hoewel nog een hoop mensen hadden afgemeld wegens drukke bezigheden (parkjazz - humorologie - zware feesten daags voordien) was er een fijne opkomst. Ik schat dat er over de middag heen een twintigtal mensen is komen croquetten, aangevuld met een posse kinderen. Met mededingers naar roem uit niet enkel Kortrijk en omstreken, maar ook uit Jabbeke, Roeselare, Brussel en zelfs New-York.




En de sfeer was weer zeer fijn. Voor de lol (en voor de zekerheid als het zou regenen) had ik van bij mijn ouders thuis een party-tent meegebracht, die we hebben opgezet, met daaronder een tafeltje waarop allerlei lekkers verscheen. De genodigden hadden waarlijk hun best gedaan met diverse cakes, taarten en heerlijke salades. Tussen al dat vreten en kletsen door werden in totaal drie "extreme croquet" matches gepeeld (twee selecties en een finale), alsook een speedcontest over grote afstand (zonder poortjes en zonder regels) en een jeugdtoernooi.

Die jeugd was trouwens een grappig zicht. Omdat ik wist dat een aantal vrienden hun kroost zouden meebrengen, had ik een klein croquet-setje voorzien, en speciaal een wat makkelijker parcours uitgezet aan de zijkant, dicht bij de tent. Na een minuut of tien was al de helft van de poortjes vertrappeld of verplaatst. Door de toch wel redelijk hoge coördinatie- en handigheidseisen van het spel was er niet zo erg veel toernooi te zien daar. Maar ze hadden tenminste leute en zo hoort het. Het jeugdtoernooi speelde zich voornamelijk af rond de taartentafel. Daar ontspon zich een vreetpartij zoals ik nog maar zelden heb gezien. Gemiddeld bracht ongeveer iedereen een taart mee (sommigen zelfs drie), maar toch bleef er na de match enkel een plakje of twee cake over. Een wilde gok: ik denk dat ongeveer de helft van de taart en cake verdween in kindermond (terwijl de kinderen toch een minderheid vormden van ongeveer 1 op 4). Een glorierijke rol daarin werd gespeeld door een meisje dat ik nog nooit eerder zag. Wellicht een kind dat in de buurt woonde en die dag in het park speelde. Al gauw had ze zich gemengd tussen de aanwezigen en algauw grabbelden haar handen vlijtig in de borden en taartvormen. Als ze er van nature al niet wat pafferig had uitgezien, dan had ik gedacht dat het arme schepsel uitgehongerd moest zijn. Het ene stuk taart na het andere verdween fluks in haar mondje. Het zou me niet verwonderen als één of andere huismoeder ergens in de buurt van het park die avond haar dochter aantrof in bed, omvloeid door een grote plas overgeefsel vol brokken taart en cake. Wat erg grappig is, is dat de camera na de opnames van de speedcontest op tafel is gelegd terwijl hij nog bleef filmen. Zo is goed te volgen hoe dat meisje op slinkse wijze taart na taart uit de schotels rooft zonder al te veel op te vallen bij de omzittenden. Uit de video blijkt ook dat ze gigantisch in haar broek geplast had (waar ze trouwens ook vrank en vrij voor uitkwam; wat eigenlijk niet eens nodig was wegens de duidelijke sporen van die activiteit). De druk op haar maag werd waarschijnlijk te groot voor de blaas. De drankvoorraad stond net buiten bereik van de video, maar ik veronderstel dat de taarten werden doorgespoeld met liters fruitsap en sloten cola.
In ieder geval: een wonderbaarlijk moment van jeugdige glorie.




Ook bij de volwassenen was er glorie, zij het dat de aanwezigen vol respect de organisator van de feesten lieten winnen. Of lag dat dan toch aan zijn vernietigende slag? Eerst uitgekomen in de voorrondes, de concurrentie op een hoop gespeeld in de finale en tot slot meters voorsprong in de speedcontest. Het kan geen toeval zijn.
Op de croquet-site zijn al wat foto's gepost. De video heb ik nu op 8mm filmpje, maar moet ik op een of andere wijze nog op de computer krijgen voor verwerking (geen aangepaste uitgangen op de camera). Dus dat kan nog wat duren.

Het materiaal heeft zware momenten beleefd, zeker de houten ballen. In mijn broekzak zitten nog splinters en hele schellen hout die er op spannende momenten furieus werden afgeklopt. Ik zal een financiële regeling moeten treffen met de leveranciers van de setjes. Of weet iemand waar ik houten ballen kan vinden?

Intussen rijpte het plan om de extreme croquet open te trekken naar een "Extreme Sports Club", waar met een zekere periodiciteit matchen van vrolijke doch meer dan lichtelijk overdreven sporten wordt beoefend. Als je zin hebt om binnenkort Extreme Polo te spelen, op de fiets met lange hockeystokken en een bal en Extreme Zaklopen; houd dan deze site in de gaten. Of meld alvast je interesse per mail aan jeroen. Geïnteresseerden zullen nog de kans krijgen zich aan te sluiten bij de club.

Tot dan verblijven wij hoogachtend...